به نقل از «جام جم آنلاین»

فقدان فتحی!

تاریخ انتشار: ۲۳ اسفند ۱۳۹۹ | کد خبر: ۳۱۲۹۹۷۸۵

هنرمندی که قدرنادیده از میان ما رفت. دست تقدیر هم او را درست در روزی از ما گرفت که همه حواس‌شان به سال جدید بوده و هست یعنی ۲۹ ‌اسفند. در این ۱۷ سالی که از رفتن مهدی فتحی می‌گذرد، جای خالی او در آثار نمایشی‌مان هویداتر می‌شود. هنوز رجز‌خوانی ده‌دقیقه‌ای او در نقش عمروعاص سریال امام علی مو را به تن سیخ می‌کند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

او در ابتدای جنگ صفین، خطاب به لشگریان کوفی، نطقی گیرا درباب عربیت دارد. «پدرم، عرب بود. دشداشه می‌پوشید. دستار به سر می‌کرد. نان خویش با همسایه تقسیم می‌کرد حتی المقدور...من عمرو، پسر او. پسر خلف او. پسر شرافت او. خون شرافت او در رگ‌ها دارم.» عمروعاص سریال امام علی، شاه نقش مهدی فتحی در طول حیات بازیگری‌اش است. همه ما، چه سازندگان و چه بینندگان درباره جایگاه مهدی فتحی در سریال امام علی دو بار شانس آوردیم. فتحی، اول قرار بود در سریال داوود میرباقری نقش کوتاه ابوسفیان را بازی کند که کوتاهی نقش و نحوه مرگش، فتحی را منصرف کرد و میرباقری، نقش مهم عمروعاص، وزیرکارکشته معاویه را به او داد. شانس دوم این بود که دوبله و صدای عمروعاص را هم خود مهدی فتحی انجام داد تا جزو معدود بازیگران سریال باشد که خودش، نقش‌اش را می‌گوید. فتحی در عمروعاص حل شد. دیالوگ‌های پرکنایه فیلمنامه، همبازی شدن با رفیق قدیمی‌اش بهزاد فراهانی که نقش معاویه را بر عهده داشت و تلفیق قدرت بیان و بدن، همه و همه به او کمک کرد تا خودش را در تاریخ تلویزیون ماندگار کند. فتحی در گفتن دیالوگ‌های طویل، قهار بود. مانند آنچه برای گول زدن ابوموسی (مرحوم عباس امیری) در ماجرای حکمیت با گفتن این دیالوگ طولانی:«درود بر پیر کتاب عرب، مرد تسبیح و مصلح دین، اجنه کافر به اسم اعظم می‌گریزند و ابلیس به اسم ابوموسی. تو با رب، رمی جمره می‌کنی و ما با ریگ. پرنده عرش کجا و چرنده ارض کجا؟» انجام داد و چه در نحوه بیان دیالوگ‌های تک کلمه‌ای یا گفتن «برادریم؟» به معاویه که لحن او کنایه‌اش به معاویه درباره گذشته پدران و مادران‌شان را نشان می‌داد. «سلامتی سه تن / رفیق و ناموس و وطن / سلامتی سه کس  /زندونی و سرباز و بی‌کس / سلامتی باغبونی که زمستونش رو از بهار بیشتر دوست داره / سلامتی آزادی، سلامتی زندونیای بی‌ملاقاتی» این دیالوگ را حتما بارها در فضای مجازی شنیده‌اید. همین دیالوگ کوتاه مهدی فتحی در فیلم اعتراض مسعود کیمیایی، تبدیل به یکی از دیالوگ‌های ماندگار سینمای ایران شده است. او با حسی که در این دیالوگ و نقش کوتاه محسن‌خان دربندی نامزد سیمرغ بهترین نقش مکمل هفدهمین جشنواره فیلم فجر شد. سیمرغی که البته نه در آن دوره و نه دوازده سال قبلش برای نقش مفاخر فیلم تحفه‌های ابراهیم وحید‌زاده که نامزد سیمرغ نقش اول ششمین جشنواره فیلم فجر شده بود به آن نرسید. سیمرغی که هیچوقت لیاقت پیدا نکرد که توسط او شکار شود. فتحی اما بارها هم آمادگی جسمانی‌اش را به رخ کشیده بود. سریال امام‌ علی صحنه‌ای تماشایی دارد و آن هم فرار عمروعاص از برابر امام علی(ع) و حربه عریان شدن برای نجات جان خود است. صحنه‌ای که جز با قدرت بدنی و حرکات سریع مهدی فتحی که بدون بدل به میدانگاه نقش آمده بود، مبهوت کننده از آب درنمی‌آمد. فتحی نقش ژان والژان تئاتر «بینوایان / بهروزغریب پور» را هم برعهده داشت. او سال ۱۳۷۶ نقش اول این تئاتر ۵/۳ ساعته بود. بینوایان با استقبال خیره‌کننده مردم، یک سال روی صحنه فرهنگسرای بهمن رفت. در یک سالی که بینوایان در فرهنگسرای بهمن اجرا می‌شد، او برای همین کارهایی که کرد و گزیده هم بود ماندگار است و تا ابد، حسرت نبودنش بر دل هنر نمایش ماست.   منبع: احسان ناظم بکایی - روزنامه نگار / روزنامه جام جم 

منبع: جام جم آنلاین

کلیدواژه: مهدی فتحی عمروعاص امام علی اعتراض مسعود کیمیایی داوود میرباقری سریال امام مهدی فتحی امام علی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت jamejamonline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام جم آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۲۹۹۷۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

جمعی از اساتید ادبیات به تماشای «مست عشق» نشستند/ حسن فتحی: جهانِ پر از طمع و ویرانی را با افعال خود سیاه‌تر نکنیم

روز جمعه ۱۴ اردیبهشت‌ماه اکرانی خصوصی از فیلم «مست عشق» در موزه سینما تدارک دیده شده بود تا سازندگان این فیلم سینمایی میزبان برخی از چهره‌های حوزه مولوی‌شناسی و شمس پژوهی و شاهنامه‌پژوهی همچون محمدعلی موحد و میرجلال‌الدین کزاری و نیز بزرگان دیگری همچون ژاله آموزگار (پژوهشگر فرهنگ و زبان‌های باستانی)، عبدالمجید ارفعی (متخصص زبان‌های باستانی و مترجم خط میخی عیلامی)، احمد محیط طباطبایی (رییس ایکوم)، لوریس چکناواریان (آهنگساز و رهبر ارکستر)، یونس شکرخواه (متخصص علوم ارتباطات) و حجت‌الله ایوبی (رییس سابق سازمان سینمایی و کمیسیون ملی یونسکو) شدند.

در میان این چهره‌های فرهنگی و هنری، محمدعلی موحد به تماشای فیلم نشست.

از راست: لوریس چکناواریان، محمدعلی موحد و میرجلال‌الدین کزازی

در ابتدای این مجلس و پیش از نمایش فیلم، حجت‌الله ایوبی در سخنانی کوتاه گفت: ملت ایران یک بدهی به دنیا داشت و دنیا هم یک مطالبه بزرگ از ما. سینمای ایران که جزء سینماهای برتر جهان است باید کاری را برای حضرت مولانا و شمس انجام می‌داد.

او با تاکید بر اینکه خودش فیلم را ندیده است، ادامه داد:‌ من این تلاش و عزم را گرامی می‌دارم بویژه آنکه بارها از زبان بزرگان جهان شنیدم که چه معمایی در سینمای ایران وجود دارد که با وجود حداقل امکانات این چنین درخشان است؟  به نظر بنده، راز و رمز این موفقیت در این سالن حاضر است؛ پشتوانه سینمای ایران ادبیات فاخر و گنج معنوی آن است که در هیچ کجای جهان وجود ندارد. سینمای شاعرانه ایران مرهون بزرگانی است که امروز در اینجا نشستند و آقایان فتحی، توحیدی و دیگر هنرمندان در این فضا تنفس کردند و با محمدعلی موحد زندگی کردند. فیلم و نگاه آن‌ها عطر و رنگ موحد و کزازی و شفیعی کدکنی و بزرگان دیگر را می‌دهد. من این عزیزان را به "نام" و بدون لقب صدا کردم چون استاد شفیعی کدکنی در آخرین شماره  مجله «بخارا» زیبا گفته است که محمدعلی موحد بالاترین لقبش در همین است که «محمدعلی موحد» است و لقب و پسوند و پیشوندی برازنده او نیست. این برای بقیه اساتید هم صدق می‌کند.

ایوبی افزود: یقین دارم که استقبال فراوان مخاطب آغاز راهی است که باز هم از مولانا و شمس سخن گفته شود.  

سپس فرهاد توحیدی - فیلمنامه‌نویس «مست عشق» بیان کرد: نوشتن فیلمنامه این کار در کنار جناب آقای فتحی حدود سه سال و اندی طول کشید و در طول نوشتن متن، سایه معنوی دکتر موحد بر سر این کار بود.

او با اشاره به شیوه  روایت فیلم گفت:‌ من به عنوان یک معلم کوچک فیلمنامه‌نویسی عرض می‌کنم که سال‌هاست در میان همکارانم و بخصوص در میان جوانان علاقه‌مند به فیلمنامه‌نویسی اشتیاق زیادی برای گذر و عدول از نوشتن فیلمنامه به سبک و سیاق کلاسیک در چهارچوب شاه‌پیرنگ می‌بینم. آن‌ها بسیار دوست دارند که فیلمنامه‌نویسی متفاوت را با روایت‌های موازی تجربه کنند و برای یادگیری تکنیک داستان‌گویی در فیلمنامه نویسیِ آلترناتیو، طبیعتاً به ادبیات فیلمنامه‌نویسی ترجمه شده رجوع می‌شود. این در حالی‌ است که بخت بزرگ بنده و آقای فتحی این بود که در این کار برای سازماندهی روایت‌های موازی از دل آثار مولانا و مثنوی استفاده کردیم. شاید بی‌راه نباشد که بگویم یکی از اولین کسانی که داستان‌گویی به این شیوه را ابداع کردند حضرت مولانا بود و البته پیش‌تر از او عطار و سنایی هم چنین تجربه‌ای داشتند.  

توحیدی ادامه داد: کوشش ما این بود از آن میراثی که حضرت مولانا و دیگران در روایت‌گری به جا گذاشتند و بزرگان امروز ادبیات ایران در کتاب‌های خود شرح دادند، استفاده کرده باشیم و امیدوارم آنچه بر پرده خواهید دید گوشه کوچکی از انتظارات شما را برآورده کند.

در پایان حسن فتحی - کارگردان «مست عشق» که از سر فیلمبرداری سریالش خود را به این برنامه رسانده بود - متنی را قرائت کرد که به این شرح بود: «همه ما آدم‌ها بی‌آنکه خواسته باشیم، متولد می‌شویم و طنز قضیه در این است که چه بخواهیم و چه نخواهیم، متولد شدن ما با نوعی مسئولیت اخلاقی همراه است؛ مسئولیتِ اینکه اوضاع جهانی را که لُملُمه می‌زند از حرص و طمع و کشتار و ویرانی، با افعال خودمان سیاه‌تر از آنچه که هست نکنیم. پیام شیرین و شکّرین شمس و مولانا در این زمانه تلخ‌کامی و خشونت و نفرت‌پراکنی، می‌تواند بارقه امیدی باشد برای ما ساکنانِ به عادت و روزمرگی گرفتار شده‌ی این روزگار تا شاید با پرهیز از خودشیفتگی و افکار خشک و تنگ‌نظرانه در افعال و کردار خودمان تأمل و نواندیشی و تجدیدنظر کنیم.

این اثر سینمایی بی‌هیچ تفاخری برگ سبزی تحفه درویش و نمایش قطره‌ای از دریای بیکران اندیشه‌های عرفانی است.»

در این زمینه بخوانید:

تمجید میرجلال‌الدین کزازی از «مست عشق»

ژاله آموزگار

منبع: خبرگزاری ایسنا